هر وقت مامان جون از ادمای قدیمی‌ک مردن حرف میزنه به این فکر میکنم که بعدها چه کسایی در مورد من حرف میزنن؟ اصلا کاری کردم که کسی بخواد در مورد من حرف بزن ؟ می‌تونم کسایی که در مورد من حرف میزنن رو ببینم؟
مثلا مامان جون الان داشت از چندین میت یاد میکرد آیا اونا هم اون لحظه اینجا بودن؟ شنیدن ک داریم در موردشون حرف میزنیم؟
خیلی خوشحالم کاملا باور دارم که دنیای دیگه‌‌‌ای وجود داره
همیشه برام سواله اینایی که به دنیای دیگه اعتقادی ندارن چ طوری زنده هستن؟ اصلا چرا می‌خوان زنده باشن
نمی‌دونم واقعا من چندین سال دیگه چ فکرایی کنم اما الان در حال حاضر حتی ۱ هزارم درصد هم نمیتونم فکر کنم این آسمون و طبیعت و ما فقط برای‌ی زندگی بیهوده آفریده شده باشیم ... حتما خالق این آفریده‌ها خیلی هدف‌های بزرگی برای هر کدوم از ما داشته ... اگه از خودش راه رو بخوایم حتما بهمون میگه چرا الان ما اینجاییم